زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

ارمیا (قرآن)





از انبیای الهی که در آیات قرآن به آنان اشاره شده، «ارمیا علیه‌السلام» است.


۱ - معرفی حضرت ارمیا



ارميا بن حلقيّا، از پيامبران یهود در قرن ۶ و ۷ قبل از ميلاد مسیح علیه‌السلام
[۱] دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۷، ص۷۰۲.
بوده و بنا به برخى روايات، آيه ۲۵۹ سوره بقره بازگويى سخن ارميا است؛ كه به هنگام عبور از خرابه‌هاى شهرى، از چگونگى معاد و حيات مجدد مردگان آن پرسيد؛ سپس خداوند او را ميراند و پس از صد سال به حیات بازگرداند.گفته شده: دو دوره افساد بنی‌اسرائیل و دوبار انتقام الهى كه در آيات ۴ تا ۷ سوره اسراء بدان اشاره شده، دوره نخست افساد، مربوط به زندانى ساختن ارميا و دوره دوم نيز بنابر نقلى مربوط به حبس و شکنجه وى است.برخى مفسّران ذيل آيات ديگرى نيز از او ياد كرده‌اند.

۲ - پانویس


 
۱. دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۷، ص۷۰۲.
۲. بقره/سوره۲، آیه۲۵۹.    
۳. قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لاحکام القرآن، ج۳، ص۲۶۰.    
۴. قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، ج۱، ص۹۰.    
۵. اسراء/سوره۱۷، آیه۴-۷.    
۶. زمخشری، محمود بن عمر، تفسیر الکشاف، ج۲، ص۶۴۹.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، جوامع الجامع، ج۲، ص۳۶۰.    
۸. دینوری، ابن قتیبه، المعارف، ص۴۷.    


۳ - منبع


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۵۳، برگرفته از مقاله «ارمیا».    


رده‌های این صفحه : ارمیای نبی | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.